Şiirin Konusu: Âşık olup başka hayatlar kurdular.
Bir gün vuslat vaki olur ve yeniden kanar yaralar…
Yasemenim;
Sana dokunmaya kıyamayan bu eller
Yansın çöller içinde
Yansın sensiz özlemle geçen seneler
Gamzelerine çiçek olamamış gülüşlerim
Bak şimdi
Yakamozlar gibi çarpıyor irislerime…
Yasemenim;
Her gece düşüme devrilir gülümsemelerin
Firakın serseri kurşun olur
Vurur geçer
kalbimi her defasında.
Öyle bir an ki
Rayihana selam duran rüzgârda
Mansuru asarlar gibi asılırken kirpiklerim
Bilmezler, sensizliğin gülüşüme yabancı kaldığını…
Yasemenim;
Şem'e koşan pervaneler gibi yanardım
Utanırda insanlardan
Sessiz köşelerde
Kızılırmak gibi kanardım
Gökkubbbe ağlardı üstüme
Bulutlu gecelerden
Sisli sabahlara sensiz uyanırdım…
Yasemenim;
Beyhude geçip giden ömrümde
Vuslatın hayata tutunmanın sihri
Gecelerim gözlerine mimli
Gündüzlerim saçlarına
Hayat derin bir sancı olup
Vuruyor yamaçlarıma...
Âdem Efiloğlu