Sırma Saçlı Kadın
Celladının kurbanı
Babasının hayal kırıklığı
Kaçtım diye üzülme
Kaçtığın yerde bulursun kendini
Kapattım diye sevinme
Kapattığın kapıda sıvazlarsın yüreğini
Ah bin bir çeşit masal içinde
Salına salına yürür giderdin boyluca
Sokak kıskanırdı topuklarından
Gök, kuşağını sarardı beline
Şaşırdı yıldızlar
Utanırdı ay parçası
Geceler sırdaşındı
Gündüzler apayrı…
Şehirler çekti için
Omuzsuzluğuna yandın için için
Sarıldın hayata
Bilmeden de celladına
Sen babasının oğlu olamayan
Sır/ma s(aç)lı kadın
Aşkı aradın
Aradın da bulamadın
Yine oturup saçlarını kendin taradın…
Yarım kaldı rüyalar
Yalnızlığını bile aldılar ellerinden…
Şükredecek ne kadar nimetin varsa
O kadar dünlerini sildiler gönlünden…
Ey babasının oğlu olamayan
Sır/ma s(aç)lı kadın…
Sakladın saçlarını
Sakladığın gibi kalbinin ağrılarını
Etme sır/ma s(a)çlı kadın
Sev kendini
Nasılsa
Kendini kaybeden olarak kalacak adın…
Dünyanı bir umuda sarıp sarmala
Bak, dağların ardında ışıklar
Ve sen siyahı seven kadın
Gece de olsa bilirsin
Güneş sana hep yakın
Şiir sev, Şiire sarıl
Hadi biraz için ısınsın(
Sırma Saçlı Kadın başlıklı yazı
Sırlar Düşü tarafından
9.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
