Hilal kaş üstüne yaşlar iniyor
Dur ağlama bacım Elifler bitmez
Gönülden doğan nur yüze siniyor
O asil kimliktir zeynepler yitmez.
Anadır, bacıdır nur yüzlü yardır
Gülşende açan gül kopmayan daldır
Sevda ile yanan gönüle kardır
Toplasan da yabanı bir ayşe etmez.
İşlendi elinde edebim nakış
İner nazar yere süzse kem bakış
O olmadan kalpler sanki olur kış
Mehmedimin evi, zehrasız tütmez.
Gönüller bir harman sevdalar yatar
Deryayı ummandır kederler yutar
Bir evlat bir de yar gözünde tüter
Gelen ölüm olsa fatmasız gitmez.
Delikanlım onsuz kalır da öksüz
Kırılır dalları kalır da köksüz
Çalınmış hazine kalmış da yüksüz
Yıllardır yüreği hat’çesiz atmaz
Nuri Baş
(
Yurdumun Kadını başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
10.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
