"Elimi sallasam ellisi
olsun duvaklısı, beyaz tellisi..."... kim demiş bilmiyorum.
Sen öyle zannet delikanlım oyunçak mı gönül işi
Tuzak kuran tuzağa düşer böyle bilsin bunu kişi.
Gözler kapalıydı eskiden bakılmazdı ki harama
Şimdi her şey ile birlikde sevda da oldu yalama.
Dökülen genç kızın gözyaşı çıkar aheste aheste
Veremezsin bunun vebalin kalsan bile son nefeste.
Yıkılan hayal, solan ümit şaka mı zannedersin sen?
Bırakmaz yakanı bil ah'ı git fizan'a ister isen.
"Elini sallasan ellisi", ha! bu ne biçim bir ahlaktır?
Çarpılsan her belaya inan bil ki sana müstahakdır.
Ardından dökülen gözyaşı sızlatmaz mı vicdanını
Ağlayan bir masumun yaşı dondurmuyor mu kanını?
Hani aşk sadakattı nerde döktüğün o şirin diller
Senle birlikte onlar da mı karanlığa gömüldüler?
Dağılan yuva sönen ocak vebal değil midir bunlar?
Bak ki ne hale getirdiler namusa saldıran şunlar.
Yerle bir edilen şerefler yırtılan haya perdesi
Ne geçti ele söyler misin ,nedir ki bunun eldesi.
Kork ki Allah'dan dön kendine o masum seni bekliyor
Oturmuş da yolunu gözler günü aylara ekliyor.
Artık sızlasın da vicdanın dön sen, seni bekleyene
Dön, saçını süpürge etmiş yolunda emekleyene.
(
Elimi Sallasam Ellisi başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
14.03.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
