ESARET

Hayalimde canlandı

Gözlerimde kör oldu düşlerim.

Mezar kokulu bu şehir

Yavaş adımlarla yürüyordu.

Bekli de çekingenliğimin türküsüydü

Parmak ucunda sessizce yürüyüşüm.

Uzaklara, yakınlığı vardı gözlerimin

Yolların belirsizliğinden, durdu adımlarım.

Aciz gölgemden korku duymam ,

Yine kendi eserimdi.

Güneşin önüne geçti vücudum.

Çatladı dudağım, sustum.

Pul pul dirildi gözbebeğim,

İpil ipil bir rüzgar esti.

Yalnızlığımın saltanatı başlamıştı,

Şimdi gökyüzüne uçma zamanımdır.