ÇEK ÇEK HAMALCI
On yaşında aldı çek çeki,
Babasından kalan bir emanetti.
Daha çocukluğunu yaşamadan
Onca yükün altına girdi.
Hayatın acımasızlığıydı belki de
Okullarda okuyamamak.
Babası, onu okutmak için
Çek çek çeker uğraşırdı.
Babası da okuyamamıştı,
Tıpkı kendisi gibi.
Bir ekmek parası içindi her şey,
Onca sıkıntı, onca sefalet.
Oyun oynayan çocuklara özenirdi hep.
Bir oyuncağı bile olmamıştı
O, çalışmaya sürüklenmişti.
Aç kalmamak için,
Evine bir ekmek parası götürecekti.
Hasret duyuyordu, eğlenip gülenlere,
Hasret duyuyordu, temiz elbiseyle
gezenler,
Hasret duyuyordu, başkasına muhtaç
olmamaya
Hayat mıydı, azap mıydı yaşananlar…
Açlık ve sefalet devam ederken,
Çek çekci yollarda müşteri arıyordu.
Günde iki lira kazandığında mutlu olur,
Yüzü bir nebze gülerdi.
Gün geldi isyan etti.
Gün geldi aç kaldı.
Gün geldi uykusuz,
Bir lokma ekmeğe muhtaç.
Mikrop yuvası bir evde
Hastalık enselerindeydi.
Yine de hayatın manasını kaybetmediler.
Tüm insanlar gibi,
Mücadele içindeydiler.