Online Üye
Online Ziyaretçi
Değme kalbimdeki hüzne, dokunma izi kalır
Gelme artık üstüme, kalbinde sızı kalır
Yıllara dağıttım seni, saymıyorum mevsimleri
Unuttum bile ismini, hatırlatma acım kalır.
Unuttum ne varsa maziden, söndü yanmaz o küllenen
Geçti, gitti işte zaman, küllendi içimdeki volkan
Her an benimle olan silindi hayalin hafızamdan
Ne kaldıysa o günlerden, acır canım, ahım kalır.
Geçmez dediğim ne varsa, unutuldu bak zamanla
Kendini ölümsüz sanma, öldürdüm canım yandıkça
Her şey mevsiminde olur, susuz kalan her şey kurur
Öldürdüm bendeki seni, gömdüm yıllara ikimizi.
Derin bir kuyuydu gözün, düştüm uçurumlarından
Uzanmadı bana elin kayboldum karanlığından
Geçti, gitti yıllar artık, unuttum ben de seni
Hatırlatma o yılları, kanatma kabuk tutmuş acıları.
Yitik, yaralı geçip giderken yıllar
Ne sen kaldın kalbimde ne benden eser var
Unuttum yandıkça içim, silindi aklımdan hayalin
Kalbimdeki kabrinde mahşere dek benimlesin.
Keşke yakabilsem yeniden aşkın kandilini
Yansam, pervane olsam, öldürse de sevdan beni
Bana aşktan söz etme, unuttum yandıkça seni
Bir hakikat var değişmez, ölenler dönmez artık geri.
Yeniden kalbime düşme, üşütür kalbim seni
Aşk uzak bir mazide kaldı, sevmiyor artık kalbim kimseyi
Yüreğim acılarının anıtı, ne aşk ne sevinç var
Düşersen eğer kalbime orada yaşattıkların var.
