AH SABRİ ABİ AH
Bir üst komşumuzdun sen Sabri abi, sessiz ve herkesin sevdiği biriydin.
Biraz tuhaf olsan da
çocukça davranışlarına alıştığımız bir gariptin sen...
Kızının düğününden sonra görmemiştik onuda eşi Meleği de,
Melek iyi bir arkadaştı, kimseye zararı olmayan
çocuklarının telaşında bir
kadın.
Seviyordum ben onları
Geçenlerde Meleği gördüm tabi ki sordum nasılsın diye yirmibeş yıllık komşuluğumuz vardı
Az konuşalım Melek dedim
Oturduk bir kafe de beraberce bir çay içimliğinde
-İyiyim daha iyiyim dedi
Sevinmiştim
Evlenen kızını sorduğumda çok iyi, bir kızı oldu onunla uğraşıyor.Oğlullarıda bitirmişler üniversiteyi ya buradan giderken sade büyük bitirmişti.
Diyorum ya kızının düğününde son kez görmüştüm Meleği ,
Başladılar mı işe dedim daha başlayamadılar tayinleri çıkmadı.
Yirmibeş yıl aynı çatı altında oturmuş ama eşinin vardiyalı çalışmasından dolayı görüşemedik fazla
Şu var ki Meleğin bende yeri büyükmüş şimdi anladım...
-Dedim Sabri abim nasıl iyimi,
O
zamanlar biraz sorunluydu,
Arabayla gidiyor satıyormuş sözde beş kuruş para almadan eve geliyor yeni bir araba geliyor eve günleri böyle geçiyordu.
Hep borçluydu. Bir gün bağırırken duymuştum seni
-Böyle gidersen parklarda öleceksin
-Nasıl şimdi dedim
-Şimdi daha iyi arkadaşım şimdi daha iyi dedi
-Arada görüşelim dedim inşallah dedi
Sadece inşallah...
Sonra ayrıldık telefonunu almayı unuttum dedim kendime
Nasılsa görüşürüz diye takılmadım fazla
üç yıl geçti aradan
Sabri abiyi yürüyüşe çıktığımız parkta görüyorum meleğin dedikleri geliyor aklıma...
O gün yine gördüm Meleği
-Melek! diye seslendim
- merhaba dedi
-Merhaba dedim
Az hoş beş ettik
Sonunda işi Sabri abiye getirdim
Hep yalnız görüyorum parkta onu seni hiç görmedim o parkta
Bir gün bir sözünü duymuştum
-Dikkat et parklarda öleceksin o
O lafın aklıma gelir hep
-Melek ne oldu?
Ağlamaya başladı
-Biz ayrıldık onunla beş yıl oldu
Baktım bende ağlıyorum,
-Neden demişim sadece
O evden neden çıktık sence
-Neden
-Borcu varmış ödenmesi haciz gelecekmiş
-Ne borcu
Bilemedim hiç bilemedim. Emekli oldu ben yeni bir ev düşünürken borcunu kapamak için emekli olduğunu hiç bilemedim. Borç bitti sandım ikinci arabada gitti hiç para almadık ondanda...
Yani arabalar bedava mı gidiyor?
Öyle değildir tabiki de hiç söylemedi, hiç benim derdim de şu demedi
-Neyse evide sattık
-Taşınınca bindiğimiz arabada gitmiş haberimiz yok
Sessizce dinliyordum Meleği
-Olsun artık akıllanmıştır.
Bizde öyle sandık olan olmuştu artık. Bir kaç yıl ses etmedik.Sonaldığı arabada gidince bende frenler koptu. Çocuklara anlattım yeter dedim. Onlarında yanımda olmasıyla bu iş bitti. Hiç görmedim en son mahkemeden beri...
-Artık borçlarının sebebi ben olmayacaktım. öyle diyordu hep. hiç bir şey almadım nafaka . toplu para ne eşya...
Hayretle dinlemiştim, iyi insanlardı ikisinde olmayınca olmuyormuş.
Sabri abiyi her gördüğümde Meleğin dedikleri aklımdan çıkmaz
Gözünün önüne bak, parklarda öleceksin
Çok tuhaf ama iyi biriydin
Ah Sabri abi ah!!!
Demet Akyürek
