1 Kara Kıtanın Kara Bahtlı Çocukları


afrika açlığın ve gözyaşının memleketi 
çatlamış topraklara güneş bir başka bakıyor 
kavuruyor kıtayı sefalet 
sokaklar bir başka 
zulüm ve açlık kokuyor 
ana kucağında bebekler ölüyor 
hayal ettikleri
bir lokma ekmek, bir yudum su oysa

kenya,etiyopta somali
oralarda  doğmak suç  
su yok,hayat yok
bir tek parlayan gözleri kalmış  afrikalı çocuğun
birde ölümü beklediğin an 
 
kurudu güneş 
mızrak gibi saplandı yüreğime
beyaz düşler diyarından 
mısralarıma kum gibi düştü kelimeler
bir afrikalı çocuk ağlar içimde
avazlar büyük sahranın kum tepeleri 

çıplak ayaklı çocuk 
güneşin tomurcuğu
sende bir kuzucuksun 
kimsesiz oğlu kimsesiz
sahipsiz afrika
afrika yoksul
çatışma ve darbelerin yoğun yaşandığı coğrafya

öylesine açsın öylesine susuz
bahtın da yüzün kadar kara
acı rüyalarla büyüyen  
hüzünlü bir serapsın çöllerde
çaresizce
gecelerce 
bir çocuğun kucağında
her gün bin kez ölür afrika
cennet kuşlarının yanına ruhu uçar benjaminlerin 

burundi’de  ölü kokar topraklar
sudan’ın gülücükleri acı
bakışları nefret uganda’nın
kenya da uykular kabus dolu
aç,sefil,perişan ruanda

zindanlarda işkencede mozambik
cibuti bir lokma sevgiye muhtaç 
yürekler acısı eritre
yediği,içtiği…alev etiyopya
zambiya köz-ateş,alaz
bitmeyen zor savaşların ülkesi sudan
zeytin karası gözleri somalili çocuğun
yirmi dört saat ölüm yaşar tanzanya

yüreğim hep sizin için çarpıyor
bombaların altında ki size ağlıyorum
paramparça bedenleri mamibyalı çocukların
gambiyalı bir sabi  gecelerce rüyamda
azraille kucak kucağa gana
bahtı kara nijerya

utangaç bakışlı mali 
sevgi görmemiş bir tohum senegal
kızgın bir çöl çocuğu çad
aksamın kızıllığında güneşin ölümünü izlerken angola
bir siyah gül kamerun 
bir afrika türküsü gabon
fas koyu akşamın yalnızlığı
gri gölgeli pramitlerin doğurduğu Mısır 

kara kıtanın kara bahtlı çocukları
sahra çölünün öksüz ve yetimleri 
afrikalı çocuk ağlarken hıçkıra hıçkıra
seheri bekleyen çiy gibi
demlenmeyi bekleyen çay gibi
siyah balonlarda uçmayı bekliyor oralarda
yüreği yumuşak kurşun kalemler yazmayı bekliyor  

güneş kavururken 
gökyüzünü arıyorum çöllerde
afrikanın parıl parıl parlayan bir şehrinde olmak istiyorum
küt saçlı kara bir çocuğa umut olamayacağımı bile bile
parlak  bir yıldız olmayı istiyorum
hastalıkların ve yoksulluğun kasıp kavurduğu kara kıtada 
afrikalı çocuk olmak  istiyorum bugün

umuttur çocuk olmak
hep bir umut
her zaman daha temiz 
daha masum 
daha güzel 

bir çocuk ölür yüreğimde
susuzluktan çatlamış dudakları
sağ yanına düşer zeytin bakışları
bakar siyah siyah
kendisine beyaz beyaz bakanlara
bir kırıntı sevgi ister afrikalı çocuk

teni topraktan daha siyah 
yüreğinde hançer yarası
ve dahi kızarmış gözleri ağlamaktan
iyi adamlar gelecek bir gün
işte o zaman  gülecek o zeytin gözlü
hiç solmayacak beyaz zambaklar afrika’da

bugün yine binlerce afrikalı çocuk ölecek 
mezarı sahranın sarı kumları olacak yine 
onlarca akbaba ziyafet çekecek biliyorum
siyah çocukların bedenleriyle 

unuttum tebessümü , gülmeyi
sanki o afrikalı çocuk benim  

redfer

( Kara Kıtanın Kara Bahtlı Çocukları başlıklı yazı redfer tarafından 5.05.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.