Eskiden bayramları iple çekerdik.
Ama şimdi bayramlar çekiyor bizi
Eteğimizden sanki, ben geldim diye.
Çünkü çaldılar içimizden
Bayram sevincimizi...
Şimdi diyeceksiniz ki,
Ne var yani,
Bayramlar yine aynı hiç değişmedi
Değişen biziz ...
Evet doğru biz değiştik.
.Ama nedense,hep kötü yönde oldu bu değişim.
Şunu anladım ki,
Bayramlar biz çocukken güzeldi.
En sevdiğimiz elbiseye,ayakkabıya,
Ya da oyuncağa,
Her zaman bulamadığımız o güzelim şekerlere
Kavuştuğumuz için belki de.
Yani özlem duyduğumuz her şeye.
Kavuşmanın sevinciydi o bizdeki ...
Oysa şimdi öyle mi?
Çocukların ulaşamadığı bir şey yok gibi
Lunaparklar emrimizde,
Harçlıksa cebimizde...
Şeker mi ?
O da ne?
Çikolata değilse almıyor çocuklar
Cepleri cömertçe verilen harçlıkla dolu.
Hacivat la Karagöz eğlenceleri masal oldu
Şimdi ABD kültürünün sunduğu,
Saçma sapan, saldırgan filmler izliyor,
Yüzüklerin Efendisi oluyorlar.
Bayram ritüellerini yine bizim kuşak sürdürüyor.
Yeni nesil tatil beldelerinde.
Evdeki tatlı ve şekerler melül mahzun bekliyor öyle.
Birileri gelse de, yeseler diye...
İşte böyle kaybettik bayram sevincimizi …
Kent şekerlerinin her bayram sunduğu,
Güzel mesajlar bu yüzden ağlatıyordu bizi...
Ama bu bayram onlar da pes etti anlaşılan ..
Bu sitemler eskidendi.
Hiç fark etmiyor şimdi
Bayramın adının,
Ramazan ya da Kurban olması.
Yetmezmiş gibi,
Eksilince soframızdan,
Yılların kurban kavurması
İçimdeki çocuk isyan ediyor,
Ben eski bayramlarımı istiyorum diyor
Duyan var mı o çocuğun sesini... ?
Yıl iki bin yirmi iki.
Her şey değişti ama,
Yoksulluk baki ...
Kimler çaldıysa geri versin bize
Eski bayramlarımızı,
Bayram sevincimizi .....
MELAHAT ÇETİNKAYA
DİP NOT: SİTEMİZDEKİ TÜM ŞAİR DOSTLARIMIN BAYRAMI KUTLU OLSUN .