Bugünüme doğan en güzel anımsın, lakin yetmez.
Sen bana yâr olmayacaksan dünyaları verseler yetmez.
Ay suretine güneşi, ellerine cennet bahçesini sunsam,
Ellerin ellerimi tutmadıkça bana cennet dâhi yetmez.
Dünya sınırsız olsa da gözlerimin ufkunda,
Gözlerin gözlerime değmedikçe hiçbir ufuk gözlerime yetmez.
Bir tebessümünle bütün dertlerim diner bilirim.
Lakin, sen ırak oldukça hiçbir ilaç dertlerime teshir etmez.
Sen gönlün en güzel tercümesi olsan ne fark eder?
Gönül kapın gönlüme misafir oldukça bu his bana yetmez.
Gönül otağımın tek sahibisin desem, inanır mısın?
Sen inanmadığın sürece bu gönül ferman dinlemez.
Bin huri lakrima biriktirse de uğrumda, nafile sevgilim.
Meleklerin biriktirdiği gözyaşları, senin bir tek göz yaşın etmez.
Gönlüm çorak arazi oldu senin ardından, yağmurlar bana yağıyor.
Senin duan ile gelmeyen yağmur, tufan olsa bana yetmez.
Cenneti ayaklarının altına alan annem gelse rüyalarıma,
Yeni bir güne seninle merhaba etmek kadar mutlu etmez.
Ben Meftun'a şahit, benliğim kefilim melek yüzlüm.
Sen yâr olmadığın sürece, suretim tebessüm nedir bilmez.