Bir arkadaş tanıyordum
Biraz adam sanıyordum
Her sözüne kanıyordum
Hiç durmadan sallar idi
Sözleri var emir dikte
Sınırı kalmamış tikte
Son süratti trafikte
Hep hatalı sollar idi
Her musibette biter
Gece kalkar gündüz yatar
Bedavaya adam satar
Menfaati kollar idi
Bilmez idi şehitliği
Kabul görmez ahitliği
Geçmiyordu şahitliği
Yalanları diller idi
Bir olana bin katardı
Bulunmazı çok satardı
Ne atardı ne atardı
Olmayanı allar idi
Para demezdi paraya!
Hiç inmezdi bir ovaya
Merakı vardı havaya
Kıymetsizi pullar idi
Yoktu ki derdi tasası
Sorsan doluydu kasası
Sinek avlardı masası
Ona kalan küller idi
Kimseden istemez akıl
Akıl verenlere hep kıl
Maalesef kaymış şakül
Bir acayip haller idi
Âdem gördü o halini
Biledi kalem dilini
Böylesinin ahvalini
Bitirense yıllar idi
Adem Efiloğlu