Savaş meydanında kurşun yemiş düşman askeri gibi olduğu yere yığılıverdi ya kalp krizi geçiriyor ya tansiyonu düştü sandılar,başına toplandı görenler.
"Yaşın daha çok gençmiş be yavrum,bu yaşta ne derdin var?"diye soran yaşlı teyzenin yüzüne bakıyor ancak konuşamıyordu.
"Durun,sakın kımıldatmayın,beyin kanaması geçiriyor olabilir hemen ambulansı çağıralım."
"Açtır bu aç.Bir yere oturtalım biraz dinlensin,karnını bir güzel doyurdu mu aklı başına gelir."
"Hemen polise teslim edelim uyuşturucu kullanmış olmalı yoksa demir gibi delikanlı kolay kolay kendini bırakmaz yerlere."
"Acı bir haber almıştır fazla gitmeyelim üzerine,az sonra her şeyi anlatır."
Hasta sandılar,sarhoş sandılar,deli sandılar,tinerci sandılar ama hiç insan sanmadılar!
Elinde bir zarf vardı, onu uzatınca yardım etmek isteyen birisine gerçek ortaya çıktı.
Bir düğün davetiyesiydi ve şöyle yazıyordu:
"Bu mutlu günümüzde bizleri yalnız bırakmayacağınızı biliyoruz ve sizleri aramızda görmekten gurur duyacağız."
Nurgül eski sevgilisi, Hakan ise erkek kardeşiydi.