Gün geldi bendine sığmadın taştın,
Dedin Allah kulu neden yaratmış.
Gün geldi coşup da kendini aştın,
Dedin ki yaşamak büyük sanatmış.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Alemin gözüne nazar mı oldun?
Aslolan büyük aşk fermandır sana,
"Bu nefs ile"dünya bir sınav yeri.
Sığınıp şükretmek dermandır sana,
Şu bedeni tutan kemikle deri.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Geceler uykusuz gezer mi oldun?
Kim kime dost ola kimdir zevahir?
Kim ki etrafına hep zehir saçar.
Kim eker sevgiyi, kimdir ki mahir.
Kimin bahçesinde hep güller açar.
Can emanet sana bezer mi oldun.
Diz boyu denizde yüzer mi oldun?
Ne oldu ey gönül nedir bu tasa?
Ayinen özündür azametinde.
Dünya dertleriyle büründün yasa.
Her şeyin sonu var, hezimetinde.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Aslını çiğneyip ezer mi oldun?
Nice veli geldi geçti bu yoldan,
Kimsin ki ağlarsın figan edersin?
Ol demiş anla ki denilen oldan,
Hak vaki olunca sen de gidersin.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Kendini boş yere üzer mi oldun?
Güneşin rengi yok, bilemidin mi?
Günahın sevabın, nicedir acep?
Toplayıp, çarpıp da bölemedin mi?
Padişah tavrıyla olunmaz necip.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Hayalden gerçeği süzer mi oldun?
Mucize denilen, o yoğu. varı,
Ne aklın çözüyor, ne fikrin çözer.
Bitmiyor ademin, yürekte zârı
İnanan rahmeti yaşarken sezer.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Hakk'ın hikmetini çözer mi oldun?
Ünalan dillendin sonu yok lafın.
Cürmüne varırsın inme derine.
Düşlere inanmak en büyük gafın,
Gündüz niyetine sakla yarına.
Can emanet sana bezer mi oldun,
Ölüm var elbette, sezer mi oldun?
Mehmet Fikret ÜNALAN (Kul Fikret)
04 Ekim 2020 Saat 20.45
Bahçeli-Bor/Niğde
