Yaklaşik 7 yıldan beridir aramızdan soğuk rüzgarlar esiyordu babamla.

  Bir hastahane odası bas başa kalmamıza vesile oldu..

Özlemişiz birbirimizi kolunda serum sabaha kadar çay içtik muhabbet ettik …

 Bir ara ben düşüncelere daldım.

Beni 100 dönüm tarlanın bir ucundan öbür ucuna tepesinde taşidiğini anımsadim.

  Uzaktan öbür kardeşlerime adilsizlik olmasın diye gözüyle sevdiğini ve aynı bakişi o gece gözlerinde görmek bir küçük çocuk gibi mutlu etti beni…

  Hiç küfür etmez ağzindan hiç kötü söz duymadim bu yaşima kadar..

  Hiç dövmedi mesala annemiziz ısırmasi o terliğini illaki yedik de..ama babam kızsada tek sozü vardır hala " elimin berhizini bozdurma" . Çok şükür daha da bozmadı… küçük yaştan babasız kaldıgı için biz geç anlasak da o bilir di baba nasıl bir değer olduğunu…

   Kısacasi hasta! çok üzücü! ama yıllarin özlemini ben aldım o gece ..

    Ne kadar özensemde ben çocuklarima onun kadar sabırli bir baba olamıyorum …

   Ben senden razıyım Allah da senden razi olsun seni başimizdan eksik etmesin 

 Helal rızkın simgesi…