Bir yudum şefkati, çok görmüşsün,
Taktığın tokayı, iş sanmışsın.
Göğsüne basmadığın başı, yük saymışsın,
Sevgi bilmez yüreğin, neden doğurursun.
Mutluluğa prangalar vurursun,
İstemem sütünü helal etme anne...
Kardeşlerimle öğrendik, gülme oyununu,
Aç ruhumuzun, sahte tokluğunu.
Zevkin uğruna, ite köpeğe yem olunduğunu,
Nasıl unuttun doğurduğunu.
Yaradanın emri olduğunu,
Kim için içtin, evlat kanı yudumunu.
İstemem, sütünü helal etme anne...
Feryadımız boğdu, kara geceleri,
Güneş avutmadı, korkulu günleri.
Nispet bildik, anne diyen dilleri,
Kader sayıp, geçtik sevgisizliğini.
Taş doğurdum, sandığın yürekleri, öğrendik eylemeyi...
Unuttuk artık beklemeyi,
Unuttuk artık özlemeyi
İstemem, sütünü helal etme anne...!
İstemem, mezarımı örtme anne...
https://youtube.com/channel/UCP1gHyQ_QLBzdWN-BSIyTVw
