Salıncaklarımız vardı bizim,
Çocuk kahkahaları savrulan.
Salıncaklarımız vardı bizim,
Sevinç çiçekleri saçılan.
Sessiz mi artık çocuklar,
Buz tutmuş elleri, baba elinde duran.
Hiç gülmeyecek mi melekler,
Ana göğsünde, sonsuz uykuda olan.
Öksüzler, yetimler mi yazacak kitapları,
Çaresizliğimizi anlatan.
Koparın salıncakları,
Ölüme sallandık bu gece...
Kar yağıyor yüreğimize...
Kar yağar gelin olurdu Ülkem,
Lapa lapa, tül tül süslenirdi.
Eklenirdi ak güzellik, ümitlerle... Hayallere...
Şimdi, kefen kefen yağıyor,
Son nefeslerin üstüne...
Şimdi bir bir can veriyoruz,
Kimimiz bedenle, kimimiz yürekle.
Koparın salıncakları,
Ölüme sallandık bu gece...
(
Koparın Salıncakları başlıklı yazı
Aslı Taş tarafından
16.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
