Ne kaldı hayat, benden alacağın,
Sevenlerim vardı, inandığım.
Sevmeyi bilirdim mesela,
Gülüşler uçururdum, gök kubbeye.
Güneş doğar, yayılır dı mevsimlere,
Doğanın şarkısı gezinir di, kırların üstünde.
Sonsuz kışmı, başlatmadan önce...
Kağıt toplayan kadına rastladım bu sabah,
Gülüşüne sığmış koca dünya.
Düğüm düğüm umut dalgalanır saçlarında,
Belki o kadar olmazdı ama,
Bir küçük umut kalsaydı bana.
Büyütürdüm onu bağrımda,
Tebessüm sebebi olurdu, acınası ruhuma.
Dönüştürürdüm, şen kahkahalara.
Umut deyip geçme, bağlayan dı beni hayata
Sen koparmadan önce...
Bak martılara,
Ne büyük heyecen, simit parçalarına.
Bayram yeri coşkusu sardı göğü,
Sevinç çığlıkları dans eder, derin maviler de.
Bende bilirdim, çığlık atmayı,
Kainata kahkahalar salmayı.
Şarkılarımda bahar kokmayı,
Sen, sesimi kesmeden önce,
Ne kaldı hayat, benden alacağın...
Şiirimi benim sesimden dinlemek isteyen dostlar için link bırakıyorum.
https://youtu.be/PAh_g-as6nE
(
Ne Kaldı Hayat başlıklı yazı
Aslı Taş tarafından
1.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
