Oldu en sadık dost , ayrılmayan yar
Bunca yıl bende kahır buldu şiirim.
Dolaştık onunla diyar be diyar
Kırk yıldır ki kardeş oldu şiirim.
Yazdığım her dize gözümün nuru
Olmuşsa hüzünüm gönul süruru
Ben onunla kırdım benlik, gururu
Damla damla gönle doldu şiirim.
Bazan coştu mısra bazan ağladı
Bazan güldü kıta aklar bağladı
Bazan yürek yaktı gönül dağladı
Çiğnenen gönülde yoldu şiirim.
Ferhat'ın elinde dağları deldi
Şirin'i aşkına sevgili bildi
Her derde ilacı arayıp buldu
Mecnun'u pişiren çöldü şiirim.
Zalimin zulmüne dikildi durdu
En şedid tokatı o attı vurdu
Mazlumun derdine çareyi sordu
Hakkı haykıran bir dildi şiirim.
Düşenin elinden tuttu kaldırdı
Mana denizine alıp daldırdı
Nice inci mercan bulup aldırdı
Arifin gönlünde göldü şiirim.
Yaprak olup açtı nazenin bağda
Tipi olup esti yalçın bir dağda
Belki benden sonra gelecek çağda
Meyvaya duracak daldı şiirim.
Gözlerde gözyaşı dillerde seda
Yüreklerde bir aşk sözlerde sevda
Mazide olmuştu, bugün ve ferda
Dost gönlünde yerin buldu şiirim.
nuri baş
(
Benim Şiirim başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
21.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
