Online Üye
Online Ziyaretçi
Sevgilim;
Sen ki bir zehire
Zehir ki dudaklarına tiryaki
Vazgeçemezsin
ne yapılsa nafile…
Işıl ışıl gözlerinde bulanırdı zaman
Zaman ki
Yalnızlığını duman duman dokumuş
sararmış parmaklarına…
Ölüm kadar gerçeği bedenden başka
kim bilebilirdi değil mi?
Ciğerlerine doluşan felaketimizdi anlamazdın…
Parmakların arasında yanan feryadım
Küllenen umudumuzdu
Aramıza dumandan mesafeler ördüğünde anladım…
Bilmezsin;
Ömrüne aşina yollarda ömrümü yarıladığımı
Sessiz bir çığlığın yankılarında burkulurken içim
Ben sahipsizliğimi yazıyordum mesafelere
gözlerimde kızılca kıyamet...
Sen bir nefes gri bulutta teselli arıyordun…
/Bilirsin ölümün karanlık yüzüne ekşi bir seyirdir gözlerim/
Say ki parmaklarının arasındaki benim
Çek beni ciğerlerinin en derinine
Çek de yaşadığını sandığın hayatta
Beni de yaşat/ma…
adem efiloğlu