Seslenmeyince

Sözcüklerim kaybolmuş dilimde

Sen bana baygın baygın bakmayınca

Sevinçlerim yok olmuş bu gönlümde

Sevdiceğim diye bana seslenmeyince

Çıldırmış olmalıyım sensiz ben galiba

Tutuştu yandı gündüzlerim gecelerim

Işığın hükmü bitti galiba bu dünyamda

Sevdiceğim diye bana seslenmeyince

Ne mevsimle şehirlerim sokağım kaldı

Yüzünde ki tebessümleri sen saklayınca

Açtım avuçlarımı sana kan doluydu avuç avuç

Sevdiceğim diye bana seslenmeyince

Dikey bir saplantı sanma sen bunları

Sensizliğin sancısıdır bu sen bilmesen de

Seninle oluşumun sönüşüydü bunlar

Sevdiceğim diye bana seslenmeyince

Mehmet Aluç