Gittin ya tıkandı, şuramda nefes,
Sustu şakrak bülbül, yaslı kanarya.
Takatim tükendi, yaşamdan heves,
Almadan bekledim, ben seni Arya,
Yıllar yılı yordun, sen beni var ya!
Sayıklayıp durdum, ismini her dem,
İnsan sevdiğini, çokça anar ya!
Dinmedi gözyaşım, kirpiğimde nem,
Gülmeden bekledim, ben seni Arya,
Yerden yere vurdun, sen beni var ya!
Çekmeyen anlamaz, sonsuz acıyı,
Ciğer kebap olup, közde yanar ya!
Gün doğar, gün ölür, gündüz, geceyi,
Bilmeden bekledim, ben seni Arya,
Çıkmaz yola sürdün, sen beni var ya!
Halime duyarsız, kaldı el âlem,
İçten içe yürek, hani kanar ya!
Sılaya bir mektup, ya da bir selam;
Salmadın bekledim, ben seni Arya,
Ne sordun, ne gördün, sen beni var ya!
Nerede yeminler, verdiğin sözler?
Çarçabuk kurudu, billur pınar ya!
Her yanda hatıran, duruyor izler,
Silmeden bekledim, ben seni Arya,
Kâbuslarla gerdin, sen beni var ya!
Kaydın ellerimden, gurbet zalimi,
Uçup en uç dala, kuşlar konar ya!
Bir gün çalar dedim, elbet zilimi,
Çalmadın bekledim, ben seni Arya,
Tarifsizce kırdın, sen beni var ya!
Damıttım gönülden sevda balımı,
Zakkum değil insan, bir kez banar ya!
Sarar diye açtım, iki kolumu,
Gelmedin bekledim, ben seni Arya,
Boydan boya serdin, sen beni var ya!
17.12.2022
Muhittin Alaca
