Artık çalmasın kapı açılmasın pencere
Güller boynunu büksün bugün İboç'um gitti
Akan sular çekildi çağıldamıyor dere
Seller tersine aksın bugün İboç'um gitti.
Neden sessiz şu duvar çeşmeden su akmıyor
Her zaman gülen ayna artık bana bakmıyor
Yakardı şurda ateş sanki elim yakmıyor
Ballar kovandan çıksın bugün İboç'um gitti.
Elim neye uzatsam ondan var bir hatıra
Yaş boşalır gözümden düşünce o hatıra
Dedesin gönlü bir taht İboç orda otura
Dallar yaprağın döksün bugün İboç'um gitti.
Ayak bugün gitmiyor her mekan bana uzak
Durmaz gönlüm yakar od oldu sanki fırak
Dede torun arası artık ırak mı ırak
Kullar üzülüp çöksün bugün İboç'um gitti.
Bugün teselli vermez her kelam başka çağlar
Gözler de laf dinlemez minik kuşuna ağlar
Dağlar tipi bağlamış kurumuş bütün bağlar
Yeller esip de baksın bugün İboç'um gitti.
Bugün şiir de yaslı mahzun mahzun duruyor
Her hece bir ok olmuş beni kalpden vuruyor
Sanki bir çift minik göz her yazdığım görüyor
Çöller kumları yaksın bugün İboç'um gitti.
Nuri Baş
Şiirin hikayesi:Ev sahibimizin 2,5-3 yaşlarındaki oğlu İboç(İbrahim) bugün başka semtteki yeni evlerine taşındı.
Elimde büyüdü. Manen torunum yapmıştım.Gözümün aydınlığı, gönlümün neşesiydi.Torunun olmadı hiç. Torun sevgisini onda tatmıştım.
Ayrılığı beni ağlattı.
(
Bugün İboçum Gitti başlıklı yazı
Nuri Baş tarafından
22.12.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
