Höyükten höyüge gider
Tümülüsler bize,  diyar diyar yadigar hititten etiden yadigar….
Bugdayin sürülmüs ekinleri ve nohutlari ve degirmenleri ve harmanlari
Yollar ve yillar boyunca yesermis yaban otlariyla beraber
Cezbeden hic bir güzelligin daha yamandan gönül celip ,
Daha beter göz kamastirdigina ne zaman sahit, ne mesken tanik
Yükünü topragindan almis suyundan icmis günesinden kanmis boynu egik basaklarla
Kilavuzudur baharlara gün dogdugunda kar kundagindaki kardelen
Cagla cicek actiginda yaza, üzüm alacalandiginda güze
Harmanlara varincaya kadar topraga düsen her tohum yadigardir bize
Hititten
Etiden
Ve binek taslarinda dizgine vurup hayatin evini ekmegini cevirdigi
Kosumlari nasirli ellere emanet cifti cubugu yoruldukca
Heybedeki azigini yagmur kokan ve cicekler giyinmis topraga serdigi
Ocagini kurup kavurgasini harlamak bize atadan dededen oldugu kadar
Höyükten höyüge yeryüzü hikayesini seslenip giden
Hititten etiden emanet kaldigi
 
Seyfi Karaca………Aralik / 22