Online Üye
Online Ziyaretçi
Sürünmüşsün baharı
Ellerin gül
Gözlerin leylak
Dudakların asi bir böğürtlen
Yeni bir hayat
Yeni bir başlangıç
Öyle demiştin
Bir kaç bahar önce
Her sözün yenileniyor
Gözlerim nemleniyor
Sema unutur
Ben unutmam
Şu yürümeyi sevdiğin park varya
Hani kuğuların seviştiği
Artık ordan geçmez oldum
Yolumu uzatıyorum her eve gidişte
Kaçıyorum senden
Anılar dolu yerlerden
En çokta kendimden
Yastığımda kuru yer kalmadı
Saçımı kestirdim
Odamı boyattım
Sensiz bir bahara adım attım
Ölünmüyormuş mutsuzluktan bunu anladım.