Ermenek’e beyaz pamuk kar yaðar,

Cemre düþer yaðmurlarla þahlanýr.

Bir adýmdýr Ermenek’te tarlalar,

Kazma ile köþe bucak kazýlýr,

Bir avuç toprak;

Ýrem irem bað olur.

Bir çekirdek kabuðunu çatlatýr,

Filiz olur çiçek çiçek dallanýr,

Dalda kiraz al al olur ballanýr,

Üzüm hevenk, armut dalda sallanýr,

Sabýr olgunlaþýr avuçlarda;

Ýnsanoðlu þükürlerle bollanýr.

Buðday baþaðý tarlamda sevinç,

Alýn teri hep teknemde hamur,

Motorsuz çalýþýr insanda bilinç,

Ermenek’te her insan sabýrla yoðrulur,

Bir ten, bir yuva, bir harman

Ve bir mezar olur o balçýk çamur.

11.03.1993 Karapýnar

Durmuþ Ali ÖZBEK