Uuuuuuuuuu
Saat 4.17
Korkunç bir ses
Ve gözler fal taşı gibi açılır
Yerinden fırlayacakmış gibi yürekler
Anneeee anneeeee
Ses gökleri inletir
Her yer karanlık
Zangır zangır sarsılan binalar
Korku dolu an
İnsan acizliğiyle yüzleşir
En çok da yüzsüzlüğüyle
Binalarda insanlığımız sınanır
Ve çoluk çocuk, yaşlı, genç
Babalar gözleri yaşlı
Herkes olduğu yerde donmuştur
Yerin altından gelen canavar
Yedi kollu ahtapot gibi
Sarmıştır nemleketimin dört yanını
Ve bir kadın bir çocuk bir adam
Son defa bakmıştır gökyüzüne
Hayııır hayııır!
Haykırışlar yürekleri yaralar
Uğultu durmuştur, insan şaşkındır
Ve devrilen dolaplar
Savrulan çini çanaklar
Sağa sola saklanan canlar
Söz de dayanıklıydı depreme
Dizlerinin dermanı kesilen bina
Eksik bırakılan demir ve çimentosuyla
Bankalara aktarılan günahlarıyla
Bonolar, tahviller, dolarlarla
Yavaş yavaş diz çöküyordu
Yedi nokta yedi şiddetine
Ama en çok da aç gözlülüğümüze
Yedi katlı bina inmekte yavaş yavaş
Hayatlar sönmekte
Umutlar tükenmekte
Yerin altından gelsede felaket
İnsanın en büyük düşmanı yine insan
En büyük dostu olduğu kadar
Koca şehirler gözleri yaşlı
Gökleri inletir ağıtları
Oy oy memleketim
Memleketim memleketim
Nerde benim bebeklerim
Umut dolu yüreklerim
Annelerim babalarım nerde
Molozlar mezar taşları insanlığımızın
Seyit Ahmet Uzun
(
Deprem İnsanlığımız İmtihanı başlıklı yazı
SeyitAhmetUzun tarafından
7.02.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
