HAYATA DÖNÜŞ
Toprak şaha kalktı beton kaldırdı
Bir anda karanlık çöktü üstüne
Ölüm soğukluğu kalbi doldurdu
Sıcak yuvasını yıktı üstüne
Toz duman içinde aldığı hava
Ölümdü göğsüne saldığı hava
Soğuktu içinde kaldığı hava
Koca demirleri büktü üstüne
Umudu geceden daha ağırdı
“Beni duyan var mı” diye bağırdı
O yüce Rabbinden yardım çağırdı
Bir umut ışığı çaktı üstüne
Deprem duvarları deviriyordu
Korkusu kalbini kavuruyordu
Zaman uzaklara savuruyordu
Soğuk soğuk terler döktü üstüne
Zaman galip miydi bilime karşı
Aklı direndi bu zulüme karşı
Bir ses duydu sanki ölüme karşı
Kurtulma sevinci aktı üstüne
Bir baret ışığı gün karasından
İçine süzüldü taş arasından
Akan kanı durdu kul yarasından
Kurtuluş bayrağı dikti üstüne
07.02.2023/Samsun
İbrahim COŞAR