TEK YÜREK
Kalmadı takatimiz,mecalimiz
Gün geçtikçe daha fazla,
Yanıyor yürekler ..
Enkaz altından çıkarılan
Dünyadan habersiz çocuklar
Umutla birlikte yürekleri dağlıyor
Kocaman yürekleri nasıl kaldıracak
Deprem denen illet gerçeği..
Sözün bittiği,
Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyiz!
Anaların, bacıların, babaların... feryat figanları
Dayanılır cinsten değil..
Sen ağlama anam, bacım, babam
Geçecek bu kara günler...
Biliyorum
Yüreklerden hiç gitmeyecek, bu tarifsiz acı
Belki,
Sevdiklerinle hiç bir zaman aynı masa da oturup
Çay kahve içip, yemek yemeyeceksin,
İyi geceler demeyeceksin, dokunamayacaksın,
Sen nefes aldığın için isyanları oynayacaksın,
Ne olur unutma şu gerçeği
Sevdiklerin Şehit olup Şahadet şerbeti içtiler!
Dua et, şükret, sabret, mutlu ol!
Bak kırk saat, altmış saat sonra
Mucizelere tanıklık ediyoruz..
Bir çocuk, bir can daha nefes alıyor!
Tüm insanlar el ele, omuz omuza tek yürek olup
Deprem zade canlar için koşturuyor
Kaybetme umudunu...
Allah'ın kudretinden sual olunmuyor bilesin!
Geçecek bu kara günler..!
Sen yeter ki kaybetme umudunu..
09.02.2023 Ankara P.ÇETİN