Ders almadan kimler hiçliğe erdi
Vurun gayrı bağrım açtım da geldim.
Elbette rızadır insanın derdi
Ben de zorlu yolu seçtim de geldim.
Alim olsak aşk yok ise hikâye
Yokluk yakar canı söyle ne diye
Bir yürek var yaratandan hediye
Sözümün boyunu ölçtüm de geldim.
Söyleyin yurt yoksa deyin nederim
Vatanımda asker olmak kaderim
Çağırırsa vatan koşar giderim
Şehadete
şerbet içtim de geldim.
Tanımam zalimi Hakkı bilmişim
Varsayın ki savaşırken ölmüşüm
Dünya da ağlamış o gün gülmüşüm
Ölmeden ahrete göçtüm de geldim.
Ne kazanır söyle kibirle gezen,
Cehennem ehlidir mazlumu ezen,
Şirret fıtratıyla dudağın büzen,
Nice Ebrehe’yi biçtim de geldim.
Adem olan tevazuyla güzeldir,
İnfak eden
insan nasıl özeldir,
Hakikat ehliyse ebed ezeldir,
Bilsen nice dersten geçtim de geldim.
Adem Efiloğlu