Online Üye
Online Ziyaretçi
1 inci perde
Kifayetsiz
cümleler ısmarladım kendime
Yokluğun
sularında demlerken özlemini
Kehanetin
perdesini araladı fırtınalar
İki yavru
martı kanadı uçuştu üstümüzde
Dalgalar kıyımıza sert yüzünü bıraktı
Ezildi
altında zaman
Çok bilinmeyenli denklemiyle
Fırtınaya
tutulduk...
2 nci perde
Ağır
adımların izlerini yonttum toprağa
Çürümüş
mahzenimin küf kokulu imgeleri
Yenildi gizlerinde,
sevmelerin yanılgısı
Gözlerime
kara gölgeler düştü
Bal
dudaklarına öfke
Ulaşmadı
kavuşmalar
Kendine
mahkûm oldu şiirler bile...
3 üncü perde
Tutkular
cenkleşti fırtına ortasında
Dalgalar
kayalarda parçaladı feryadını
Dağıldı
köpüklerin beyazında denizin tuzu
Dağıldı kum
tanecikleri
Sineye
çekildi bütün duygular
Öğrendi
avunmayı varla yok arasında
Mihrabın
denize düştüğü yerde
Ağladı zaman...
4 üncü perde
Sonsuz
ihtimaller dizildi aklıma
Tuzunu
bulaştırdım gözyaşlarımın
İnce belli bardakta yudumladım hepsini
Bir tutam
umut
Bir tutam
hüzün
Bir damla
gözyaşı
Ansızın
yürekte yangın telaşı...
5 inci perde
Bir şiir
daha yakıyorum şimdi
Ücra
köşelerde kendine sığınmış gölgemle
Önünde
boynunu bükmüş biçare duygularım.
Bir
belirsizlik ekiyorum zavallı yüreğime
Dualara
meyletmiş çatlamış dudaklarımdan
Şimdi sadece
hayatı dilenen…
Âdem
EFİLOĞLU