İSTEMİYORUM
Sen mısralar içinde, saklanıp
duruyorsun,
Habersiz sözlerime, dalma…
istemiyorum.
Unuttum diyorum bak, yine de
yoruyorsun,
Kalbimin sırlarında, kalma…
istemiyorum.
Aşkı çoktan çıkardım, şiirimden
sözümden,
Bilesin eksik değil ,
kırışıklar yüzümden,
Sanma acı çekmedim, kan damladı
gözümden,
Artık tebessümümde, olma…
istemiyorum.
Günbegün eskiyoruz, belirdi
aklarımız,
Anıların izinde, yanar şakaklarımız,
Küçük bir an hatırlar, titrer
dudaklarımız,
Şimdi hayale bile, gelme…
istemiyorum.
Zaten sarmış
acılar, yüreğim alev
almış,
O en güzel günlerim, yittiğim
dünde kalmış,
Yaşadığım ne varsa, anladım
ki masalmış,
Her zaman orada kal, ölme…
istemiyorum.
Zamanın terkisinde, ömrümü
sürüyorum,
Nereye sürse rüzgar, oraya
yürüyorum,
Merak etmişsin gibi, hayaller
görüyorum,
Ne haldeyim şimdi ben, bilme…
istemiyorum.
Taş kesilmiş yüreğim, bir kerecik
ağlamam,
Hani yıkılsa dünya, kara bile
bağlamam,
Yitip giden günlere, yüreğimi
dağlamam,
Gelip hayallerimi, bölme…
istemiyorum.
Tövbe dedim ben aşka, dilim
bir kere
yandı
Uzaklardan görenler, hep beni
mecnun sandı,
Gerçekte aşk yok imiş, Adem artık
uyandı,
Yarım kalan
aklımı, çelme… istemiyorum.
Âdem Efiloğlu
Yazarın
Önceki Yazısı