Leylim
Hep derdin sevgili ayrılık zaman kolluyor derdin inanmazdım
En güzel an şimdi yaşadığımızdır sımsıkı sarıl bana tenimde sen
Sabaha kim bilir ya var ya yokuz o halde dokun bana canımda sen
Gözlerimin baktığı her yerdesin ne olur yanımda kal...
Ama biliyorum ki bir gün sende gidecek ve beni unutacaksın
Belki de mutluluğu mülteci olduğun yüreklerde bulacaksın...
Sevgili sen gibi ağır bir mihman bekliyor denizler o ki mülteci
Git biricik aşkım.
Dönüp bakma ardına ben sensizliğime de alışırım
Yaralarımı çok çabuk saramasam da kanaya, kanaya uyuturum
Seni her andığında gönlümü yalancı şarkılarla şiirlerle avuturum
Bilirim
Mülteciler konakladıkları yüreklere sessiz, sedasız, zararsız göç ederler
Tek sevgidir alacakları ve diledikleri sevgi…
Başka da bir şey istemezler
Hayatın kendilerine adil olmadığını bilirler buna rağmen susarlar
Hani diyorum verebilsek o sevgiyi
Böylesine deliler gibi sevenin o mülteciye sığınma alması da kaçınılmaz olurdu ya
Biz bunu da başaramadık seninle
Ya şimdi Nike sandı mı kendini o söyle
Mutlu / mu /sun ?
(
Leylim başlıklı yazı
Atiye DANIŞ tarafından
21.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
