Ümit En Güzel Süsü
İçimde bir ayrılış
Benzerim bir sarı
laleye
Kırmızıların arasına
karışmış
Oturmuş seyirliğe
dalmış
Belki bir emsali
isyanın
Belki bir resmi
yapayalnızlığın
Çığlığımın damarları
kesik
Durduramıyorum
Gönlümden geçen ritmi
Bir türlü
tutturamıyorum
En istenmedik
zamanlarda çalar kapı
Ve ne zaman çok
istersin
Duyulmaz bir tıkırtı
Fezaya bir güvercin
saldım sararıyorken yapraklar
Tomurcuklar açılıyor
bahara
Düşerken saçlarıma
aklar
Ne vazgeçebilmek
Ne yetinebilmek
Ümit en güzel süsü
insan soyunun
Düşledikçe düşer
hüzünler gökyüzünden
Süzülür akar
tozlanmış penceremden
Ne aldırış ederim ne
yakarış
Sual olunmaz bizde
kaderden
Dilerdim böyle
olmasın, lakin
Söyle ne gelir
ellerimden?
Yorgun düştüm son
günlerde
Eş bulunmaz bitap bir
gönüle
Bir sabaha daha hazırlığım
şimdi
Ne yapayım söyle
Ümit en güzel süsü
insan soyunun
Hazırlandım
Uyuyorum
Büşra KANKURT