Online Üye
Online Ziyaretçi
Ayrılık Vakti
Daha çok dökülmek geçiyor içimden
Taşmak Ege’den Marmara’ya
Açılmak gökyüzüne
Saçılmak yeryüzüne
Kanatlanıp uçmak belki
Açıklarına denizlerin
Belki dalmak en derinine
İnciler çıkarmak istiyorum
Açık bir gökyüzüne bakıyor gözlerim
Ardımda koca karanlıklar
Bir dalga olsam vursam kıyıya
Dert babası taşlarımı fırlatsam kumsala
Döner miyim yalın ayak eve
Kurtularak yüklerimden
Ellerimde değil aşık olmamak bu hüzne
Yalnız aydınlanıyorken mehtapta
Çağlar bıraktım ardımda
Çocuk oldum, genç oldum
Yetişkin bir çağın sesleridir şu dalgalar
Yalnızlığımı vuruyor sizlere
Her sahilde bulurum bir sevgili arkadaş
Canım derim, adın senin Karabaş
Ellerim okşar kulak aralarından
O sevilir, ben sevinirim
Yürürüz fenere birlikte
Kusur etmez asla görgüsünde ve edebinde
Geçirir sakin adımlar ile beni evime
Kurumuş gözlerimden o an bir damla süzülüverir
Ayrılık vakti Karabaş ile
Büşra KANKURT
05.07.2023
01.57