Şans
Ah keşke ,şöyle olsaydı, kesin böyle olurdu, dediğimiz şeyler...
Aslında, hayatta kesişen yollar ve olaylar zinciridir...
Kimsenin kontrol edemediği “şans” ve kader kavramıdır.
Bu yazımda hepimizi ilgilendiren ,doğumumuzdan ölümümüze
kadar hayatımızın içinde olan ama göremediğimiz soyut bir kavram üzerine
konuşacağım.
____Şans.
Her ne kadar ilk bakışta, basit bir konu gibi gözükse de, aslında şans kavramı oldukça derinlikli ve katmanlı bir yapıya sahiptir. Öyle ki bu kavramı tam manasıyla kavrayabilmek için ,başka
kavramlar, teoriler düşünce deneyleri gibi ,daha pek çok şeyden yararlanmamız
gerekecek. Formulize etmesi ve tam olarak nasıl işlendiğinin
kavranabilmesi bir hayli zor. Fakat bu yazımda ,elimden geldiğince konuyu basitleştirmeye ve
kavramaya uygun hale getirmeye çalışacağım. Bunu yaparken de sizler gibi pek
çok noktada sesli düşüneceğim. Yani "şans" kavramı üzerine birlikte düşünmüş olacağız bu
yazımda.
"Şans" Fransızca bir kelime ve fonetik olarak bizde de
orijinalindeki gibi okunuyor.
Şans ,yani rastlantı ,talih sözcüğünden alınmış. Tıpkı Latince "düşünmek" anlamına gelen en kadere kelimesi
gibi. Dilimize okunuşları bozulmadan geçmiş olan bu kelimelerin
kökeninde rastlantı, talih, düşme, payına düşme, rast gelme, kısmetine çıkma gibi
anlamlar var. Bu kelimelerin nerelerden ve ne şekilde geldiklerini bilirsek ,konuyu daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir. Şans konusu aslında o kadar önemli bir konu ki.
Var oluşumuzdan tutunda ,yaşamımızın tamamını ilgilendiren
bir kavramdan bahsediyoruz. Günümüz modern insanının gelişmiş beyin fonksiyonları
etrafındaki tabiatı anlamak ve anlamlandırmak için uzunca bir yolculuk kat
etti. Şans, ihtimal, olasılık, kader gibi kavramlar olmadan hayatı
anlamlandırmamız mümkün olmayabilirdi.
Mitolojiden, dine ,felsefeye, modern bilime kadar geniş bir
yelpazede ele alınabilecek bir konu. Şansı açıklamaya çalışmak, ilk çağ düşünürlerinden bu yana
bizi meşgul eden konulardan biri. İlk çağ filozofları için ,var olan sadece atomlar ve
boşluktur. Boşluktaki atomların hareketlerinde bazı evrenler varlığa
gelirken bazıları da yok oluşa gider. Onlar arasında hiç bir şey yoktan var olmaz, veya vardan yok
olmaz. Sonsuz uzay boşluğu ve onu dolduran sonsuz sayıdaki atomlar
birbirleriyle çarpışarak. Ateş, su , toprak başta olmak üzere dünyayla diğer gök
cisimlerini meydana getirir. Bu prensipler üzerine kurulu atomcu kozmolojiye göre, evren
boşluk ve onu dolduran ilkel atomik kaosla başlar. Atomların yaptığı girdapların içerisinde, daha büyük olan
atomlar merkezde toplanırken. Dünya gibi gezegenleri oluşturur ve daha küçük atomların
çevreye yayılmasıyla da atmosfer gibi tabakalar oluşturur.
Tüm bu şeyleri gerçekleştiren nedene gelince, hem şans hem
zorunluluğun birlikteliğidir. İçinde bulunduğumuz dahil evrenlerde olayların ve olguların
birbirleriyle ilişkisi nedenseldir ve bu nedensel ilişkiye hakim olan faktör
zorunluluktur. Öyle ki onlara göre ,evrenlere hükmeden bu zorunluluk ,bir
kader adalet ve dahası bir yaratıcı olarak görülebilir.
Fakat onlara göre ,kaostan sonsuz evrenlerin ve onları
şekillendiren kozmik girdapların ortaya çıkışlarının nedeni sadece şanstır. Şansa dair pek çok düşünürlerin görüşlerini aktarabilirim bu
konuda ama kafanızı karıştırmadan meseleyi basitleştirmem gerekiyor. Evrenin başlangıcını düşünün. Büyük patlamadan bu yana geçen zaman kaosun kozmosa
dönüşmesidir.
İşte insanlar bu zaman zarfı içinde gerçekleşen tüm olayları
açıklarken ya üstün bir gücün kontrolüne yada rastgeleliğe baş vurmak
zorundadır bir bakıma. Hani şu meşhur soru var ya "bunca şey tesadüfen mi oldu?.." Şeklinde.
Aslında tesadüf kelimesinin altını yazımın başlarında
belirttiğim kavramlarla doldurduğumuzda evet tesadüften oldu diyebilirsiniz.
Çünkü yazım ilerledikçe tesadüfün basit bir rastgelelik
olmadığını göreceksiniz.
Öte yandan Platon’a göre, kaostan kozmosa geçiş kendi
kendine şans eseri meydana gelen bir olay olarak düşünülemez. Aksine Tanrı'nın yaratmasını gerektirir.
Bu düşünceleriyle Platon ,atomcuların tasvir ettiği şansa
dayalı evren açıklamasını reddederken. Onun yerine yaradılış düşüncesini ileri sürer.
Aristoteles’e göreyse, evrenin ortaya çıkışı şans eseri
olamaz.
Çünkü şans eseri olan şeyler, bir zaman var olur, başka bir
zaman yok olur.
Dolayısıyla şans eseri olan şeyler, her zaman ebedi olan
şeylere zıttır.
Buna göre atomcuların iddia ettiği üzere ,evrenin hem ebedi
olması hem de kaos' dan şans eseri meydana gelmesi tutarlı olmaz.
Aksine, evrenin düzeninin sürekliliği, onun şans eseri
olmadığını gösterir ki o halde geriye kalan seçenek, onun bu düzeninin sonradan ortaya çıkmış
olamayacağıdır.
Diğer bir deyişle, kaos ebedi olmayacağına göre evrende kaostan doğmuş olamaz.
Dolayısıyla evren, her zaman düzenli olarak var olmuştur ve
bu durum onun şans eseri meydana gelmediğini, aksine ilk hareket ettirici
tarafından hareket ettirildiğini kanıtlar.
Ayrıca Aristo'ya göre, atomcuların içindeki olaylar arasında nedenselliği kabul ederken ,evrenin kendisinin bir bütün olarak meydana
gelişini şans eseri görmeleri de tutarsızdır.
Atomcular bitki ve hayvan türlerinin ,kendi tohumlarından
üremelerini hiçbir şeyin şans eseri bulmazlar.
Örneğin; belirli bir tohumdan zeytin olurken, başka belirli
tohumdan da insan meydana gelir. Buna göre içinde süre
giden olayların bu şekilde nedenselliğe bağlı olduğunun kabul edildikten sonra. Tüm bu nedensel olayların toplamını ifade eden evrenin
meydana gelişinin şans eseri
görülmesi, açık çelişki yaratır.
Çünkü şans ,varlığı inkar edilmese de, pazara giden birinin
arkadaşını görmesi gibi ,ancak ilinek' sel yani arızi bir neden olup, mutlak anlamında hiçbir şeyin nedeni değildir.
“Bu nedenle evrenin düzeni şansa atfedilse bile, bir aklın
veya doğanın şanstan önde gelen neden olması zorunludur der” Aristo.
İlk çağdan günümüze değin evrenle ilgilenen düşünürlerin merakını
çeken konu kozmos ve kaos ilişkisinin nasıl başladığı sorusu kadar.
Bu durumun
şans eserimi yoksa bir Tanrı'nın yaratması mı olduğu üzerinde yoğunlaşıyor.
Bu sorulara yönelik ilk tatmin edici cevaplar ancak sanayi
devrimi ve onu simgesi olan buhar makinalarının keşviyle doğan termodinamik
biliminden gelebildi.
Fakat ,konumuzun odak noktasından sapmamak için bu konuya
girmiyorum.
Şans ve olasılık üzerine ilk ciddi çalışmalar Rönesans
döneminde gelmeye başladı. İtalyan Rönesans matematikçisi fizikçi astrolog ve hekim olan Gerolamo Cardano'nun kitabı, olasılık üzerine yazılan bilinen ilk kitaptı. Aynı zamanda usta bir kumarbaz olan Cardano bu kitapta hile
yapmanın ve olasılık hesaplamalarını kullanmanın temellerini ortaya koymuştu. Cardano' nun fikirleri zar atma gibi, kesirli ve olasılıklı
matematiğe dayalı oyunlarda işe yarıyordu.
Eski Mısır'da açılan mezarlarda Anadolu ve Çince ve Güney
Amerika yerli halkıyla antik Sümer uygarlığı üzerinde yapılan arkeolojik
kazılarda bulunan, farklı zar tasarımlarından anlaşıldığı kadarıyla insan
uygarlığı binlerce yıldır zar atıyor.
Şimdi bir düşünün, şansa bakış açınız nedir?..
Kendinizi şanslı hissediyor musunuz?..
Etrafınızdaki insanları düşündüğünüzde, tanıdığınız
bildiğiniz tüm o insanları düşündüğünüzde...
Onların arasında en şanslı kişi siz misiniz?..
Yoksa en şanssız olan kişi olduğunuzu mu düşünüyorsunuz?..
Peki şans nasıl çalışır ki, kuralları var mıdır?..
Neye göre daha şanslı ,yada daha şanssız oluruz?..
Şansı kontrol edebilir miyiz?..
Onu arttırıp ,azaltmak bizim elimizde mi yoksa, şans bizden
bağımsız bir yapıda mıdır?..
Esasen şans diye bir şey gerçekte var mıdır?..
Görüldüğü üzere, şansla ilgili sorulabilecek soruların sonu
gelmiyor.
Etrafımızda gerçekleşen olaylar hakkında ,bir neden sonuç
ilişkisi kurmak üzere evrimleşmiş düşünce yapısına sahip olmamızdan kaynaklanıyor.
Fakat bu neden sonuç ilişkisini her zaman doğru kuramaya biliriz.
Hatta çoğunlukla yanlış kuruyoruz.
Düşünün?.. Şanssız olmak bir kişilik özelliği midir, esasen
soyut bir kavram olan şans ,nasıl olurda bir insanın özelliklerinden biri olabilir.
Fakat kendini şanslı veya şansız olarak tanımlayan insanlar
olduğunu biliyoruz değil mi?..
Peki bu gerçekte nasıl mümkün olabilir?..
Bir başka kişilik özelliklerinden biri olan, sakarlığı
düşünün mesela?.. "Ben çok sakar biriyim" diyen birisi ,aslında neyi söylemek
istemektedir?..
Sakarlık tanımlanabilir bir şey midir?..
Bir insanın diğerine göre daha sakar olması ne demektir?..
Bu bir kişilik özelliği olamaz ,çünkü sakarlık diye tarif
ettiğimiz şey kendi başına var olan bir kavram değildir.
Buradaki neden sonuç ilişkisini doğru kuramıyor olmamızdan
kaynaklanan, aklımızın bir kusurunu içeriyor.
Etrafınızdaki nesnelere sürekli çarpıyor olmanız, veya
sürekli bir şeyleri deviriyor olmanız, sizde sakarlık isminde bir özellik
olmasından kaynaklanmıyor.
Çünkü, tüm bunların nedenini ,tek bir kelimeye ve özelliğe
indirgediğinizde.
Sizin ,sakarlık diye tabir edilen şeyleri yapmanızın ardındaki ,onlarca belki de yüzlerce nedeni atlıyor olmanız gerçeğini unutuyorsunuz.
El, göz koordinasyonunuzun doğru çalışmıyor olması veya
kaslarınızla ilgili yönetimsel beyin fonksiyonlarınızda meydana gelen arazlar.
Dikkatinizin ,diğer insanlara göre daha düşük olmasını
gerektirecek olan fiziksel veya nörolojik etkenler gibi ,pek çok şey aslında sizin sakar olarak tanımlayan şeylerin nedenlerinden bazılarıydı.
Fakat siz, tüm bunları atlayıp tek bir nedene bağladınız.
"Ben sakarım", neden?.. Çünkü sakar olduğum için.
Aynı şekilde şans da böyle midir?..
Aslında pek çok diğer sebeplere bağlı olan bir takım olaylar bütünü sizi
şanslı veya şanssız olarak tanımlıyor.
Fakat siz olaylara değil sadece sonuca bakıyorsunuz ve bir
yargıya varıyorsunuz.
Ben şanslıyım veya ben şanssızım.
Şimdi ,şans diye bir şey yoktur dersem ,bunun pek bir karşılığı
olmaz değil mi?..
Bu günlük hayatımızda sürekli olarak deneyimlediğimiz bir
şey.
Sonuçta görüyoruz değil mi ,hayallerinin kadınıyla tanışan ,istediği her şeyi sahip olan ,tüm amaçlarına ulaşan.
Özelliklede şu nokta çok önemli "başarıyı çokta fazla
çalışmadan elde eden" insanlar.
Hatta bu insanlardan çoğunlukla nefret ederiz.
Çıkarım yapmak, en temel insan davranışlarımızdan biri.
Afrika'daki çocuklara bakıp ,kendi durumumuzu iyi görürken,
refah seviyesi bizden çok daha yüksek olan toplumlara bakınca da, durumumuzun
ne kadar berbat olduğunu hissederiz.
Sonuçta, dünyaya gelme kararı bize ait olan bir karar değil. İki insanın bizden tamamen bağımsız olarak verdiği bir
kararın neticesi olarak hayata geliyoruz.
Nerede doğacağımızı, ailemizin kim olacağını biz seçmiyoruz.
Bu formatla başlayan bir hayat, nasıl olur da şansa dayalı
olmaz değil mi?..
Tamam, bunları biz seçmiyoruz evet ama ,ya sonrasında olup
bitenler. Hayatımızın nasıl ilerleyeceğini de şans mı karar veriyor.
Aslında buna hemen cevap vermek kolay değil o yüzden biz
yine ara, ara sesli düşünelim, kafa yoralım bu konuya ,fakat şimdi dilerseniz
“şans” kavramını irdelemeye devam edelim...
Bunun için bazı örneklere ve referanslara baş
vurmayı deneyelim.
Şimdi size bir diziden örnek vereceğim.
Hayatımda izlediğim en iyi dizilerden biri olan "Fringe" den bir örnek.
Üçüncü sezon, üçüncü bölümde, konumuzla ilgili harika bir olay
anlatılıyor.
Diziyi izlememiş olanlarımız için, çok kısa şekilde
özetleyeyim durumu.
Özellikle çözülmesi karmaşık ve zor olan genelde sınırlı bilimle alakalı davaları bakan bir ekibimiz var.
Bir takım ölümlerin ve
olayların ardında, hayatın doğal seyrine aykırı tuhaf şeyler mevcutsa ekip bu gizemi çözmeye çalışıyor.
Yine bu türden bir olayla karşılaşıyoruz bu bölümde. Art arda gelen ölümlerin ,benzer unsurlar barındırdığı bir
olay.
Bir otobüs tarafından ezilen insanlar ve sürekli olarak olay
yerinde bulunan o tükenmez kalem.
Aralarında nasıl bir bağlantı olabilir ki?..
Elini kurbana hiç sürmeden onları öldüren bir seri katil,
ama nasıl?..
Şimdi sahneyi anlatayım size...
Seri katilimiz ,caddenin ortasında duruyor
ve gözlem yapıyor.
Kurbanı karşı kaldırımdan yürüyerek geliyor, dilenciye para
veriyor ve bir çiçekçiye giriyor.
O sırada trafik ışığı yeşile dönüyor ve trafik akmaya başlıyor.
Bir otobüs durağa yanaşıyor, bir adam kahvesini içerken bir
şeyler okuyor. Bir araç kasisten geçerken su sıçratıyor ve hemen yanındaki
posta kutusunu hafifçe sarsıyor.
Tam bunlar olurken, katil o posta kutusunun üzerine bir kalem
koyuyor. Dengede duracak şekilde.
Derken köşeden bisikletli geliyor, bunlar olurken kurban da
çiçeğini almış bir şekilde çiçekçiden çıkıyor.
Karşıdan karşıya geçmek için düğmeye basıyor o sırada bir
taksi aynı kasisten geçerek katilin koyduğu kalemin devrilmesine yol açıyor. Kalem yere düştüğünde, kahve içen adamın ilgisini çekiyor.
Kaleme doğru yürüyor ve onu almak için eğilirken bisikletli
adamın kaza yapmasına sebep oluyor. Kurban ışıkları beklerken bisiklet kazasından
dolayı otobüs şoförünün dikkati dağılır bir anlığına ışığı görmez ve bum
kadına çarpar.
"Hadi canım o kadar da değil ,gerçek hayatta bu şekilde olmaz" dediğinizi duyar gibiyim.
Peki ,bir inceleyelim o zaman. Bu nasıl mümkün oldu?..
Birinin ,posta kutusunun üstüne bir kalem yerleştirerek
birisini ölümüne yol açma olasılığı yüz de kaçtır?..
Şimdi olay yerine geri
dönelim, kavşakta hızları 8 ila 16 km arasında değişen 22 araba 4
kamyonet 2 de otobüs 37 insan var.
Toplamda diferansiyel denkleminde var olan 120 farklı
değişkenden bahsediyoruz. Yani, bu ne çözülebilir ne de bundan leh de sonuç elde
edilebilir. Bunun mümkün olma olasılığı sıfır değil mi?..
Neden?.. E çünkü bu kadar değişkeni olan bir olaylar zincirini
başarılı bir şekilde kurgulayamaz.
Fakat hikayeye devam ettiğimizde durum netleşiyor.
Seri katilimiz, bundan 5 ay önce IQ yani ay küsü- zeka kat sayısı 56 olan bir
hastadır, bazı radikal bir ilaç deneyimlerine tabi tutulur.
Amaç hastaların kendilerine yetecek kadar zekaya sahip
olmalarıdır.
Fakat, bu hastada beklenmedik bir durum olur ve zekası aşırı
fazla gelişir. Pi sayısının 1000 rakamını ezberden yazacak, diferansiyel
denklemlerini kafasında çözecek kadar.
Doktoru diyor ki, "tek işlemde bu kadar
oldu biz ona beş işlem yaptık". Şimdi, az önce saydıklarımı beşle çarpın. Böyle bir zekadan söz ediyoruz. Şimdi tekrar soruyorum?.. Bu adamın bu kalemle birini
öldürmesi olasılığı yüzde kaçtır?..
Artık kolayca yüzde
sıfır diyemeyiz değil mi?..
Çünkü ,bizde sorunun içindeki denklemin değişkenleriyle
oynadık ve sıradan birini insan zekasının çok ötesinde birinin zihniyle
değiştirdik.
Buda bizi doğrudan Laplac'ın şeytanı teorimine götürüyor.
Fransız matematikçi ve gök bilimci Pierre- Simon Laplac'e 1814 te yayınlanan bir makalesinde bir teorim ortaya atar.
Evrendeki her atomun yerini ve hareketini bilen ,bu sayede evrenin
ve kainatın bütün bir geçmiş ve geleceğini bilen sanal bir varlığın vücut
olduğunu var sayan düşünsel bir deneydir bu. Laplac, bu makalede aynen şöyle der “evrenin şimdiki halini
geçmişin sonucu ve geleceğin nedeni olarak ele alabiliriz. Bir an için evrenin
tüm güçlerinin ve bunu oluşturan tüm varlıkların konumlarını anlayabilen bir
canlı olduğunu düşünürsek. Ve bunu, bu verileri inceleyebildiğini de düşünürsek, aynı
anda evrendeki en büyük varlıklardan, en küçük atomlara kadar her şeyi, hesaba
katarak bir hesap yaparsak hiçbir şey belirsiz değildir ve gelecekte aynı
geçmiş gibi onun gözlerinin önündedir”.
Yani Laplac'a göre, "şans" diye bir şey aslında yoktur.
Sadece ,bizim bilgi eksikliğimizden kaynaklanan bir
yanılsama.
Eğer başımıza gelen olayların tüm neden sonuç ilişkilerini
tüm detaylarını nereden, nasıl ve ne şekilde geldiğini bilseydik buna "şans" demezdik değil mi?..
Daha basitçe anlatacak olursam ,mesela yazı, tuta atarken
şansımız yarı yarıyadır.
Peki, tüm değişkenleri bilseydik?.. Laplac bunu söylüyor işte.
Paranın tam olarak varlığını, havanın para üzerinde ne kadar etki uygulayacağını ,uyguladığım kuvvetin parayı havada kaç kez döndüreceğini.
Bütün bunları hesaplayabiliyor olsaydık?.. Yine de şansımız
yarı yarıya mı olurdu?.. Hayır ,neredeyse 100/100 bir başarı oranıyla, yazı ,tura
atabilirdik.
Laplac’ın ,şeytanı teoremindeki şeytan benzetmesi ,evrendeki
tüm gerçek bilgiye sahip varlık anlamına geliyor.
Etrafımızda bu türden bir bilgiye sahip olan bildiğimiz hiç
kimse canlı olmadığından.
Laplac'ın şeytanı aslında bizim dünyamız için uygun bir örnek
değilmiş gibi düşünebilirsiniz.
Ama aslında Laplac'ın şeytanının günümüzde var olduğunu ve sürekli
olarak aramızda dolaştığını söylesem:)
Neden mi bahsediyorum?.. Algoritmalar...
Her yaptığımızı her söylediğimizi her aksiyonumuzu takip
eden "algoritmalar".
Bilgiyle beslenen ve büyüyen varlıklar.
Günün birinde, algoritmalar öyle bir hale gelecek ki artık
algoritmaların tahminleri nerdeyse kesin bilgi yerine geçecek.
Bu tür teknolojiler geliştikçe aslında pek çok şey artık
şansa dayalı olmaktan çıkıyor.
Etrafımızda sonsuz ihtimaller var, ve hepsi aynı anda
gerçek.
Hangisinin gerçekleşeceğini bilmiyoruz ve o yüzden “şans”
adını verdiğimiz bir algılama biçimimiz var.
Konuyu toparlayalım.
Şans, insanlık tarihinde her zaman önemli bir konu olmuştur.
En eski toplumlardan bu yana insanlar iyi şans ve kötü şans
kavramlarına inanmışlar.
Ve bunları kontrol etmeye yönlendirmeye çalışmışlar.
Tanrıça Tike Yunan mitolojisinde şans Tanrıçasıdır.
Şans, talih, beklenmeyen yada umulmayan başarının Tanrıçası.
Olimpos lu olmamasına rağmen bir Olimpos lu kadar saygı
görmüştür Tanrıça Tike nin Roma da karşılığı Fortunaydı ve
insanlığın iyi şans ve talih getirmesinin yanında, kötü şans veya kötü olaylarda
getiriyordu.
Ancak Tike bir Olimpos Tanrıçası değildi.
Tanrıça Tike Yunan dünyasında insanlara iyi şans ve talihin
yanında kötü şans ve olaylarda getiren bir karakterdi.
Bu yönüyle kişiliği
önceden tahmin edilemezdi.
Yani Tike, hak edene de ,hak etmeyene de kötülük verebilen bir
Tanrıydı.
Düşününce de çok makul ,çünkü “şans” kişinin iyi veya kötü
oluşunu ayırt etmeyen bir kavram.
İslam da şans veya talih diye bir kelime yoktur.
Bunun yerine, kader vardır, nasip vardır tevekkül
vardır.
Baht kelimesi farsça kökenlidir ve gelecekteki olayları
kaçınılmaz bir biçimde belirleyen ilahi idarenin insan ve toplum için çizdiği
yaşayış biçimi ve kader anlamına gelir.
İnsanın tüm hayat çizgisi ilahi irade tarafından o kişi var
olmadan önce bellidir.
Dolayısıyla o kişinin hayatı boyunca başına gelecek her şey
önceden bilinen bir ilahi bilgiye dayanır ve haliyle bunlar “şans” olarak
nitelendirilemez.
Bu imanın altı esasından biri olan hayır ve şerrin Allahtan
geldiğine inanmak kapsamına girer.
İyi şans ve kötü şan hayır ve şer adına ne dersek diyelim
tüm toplumlarda bu kavramlara kendilerince bir açıklama getirmişler ve kendi
inanç ve kültürlerine göre bir yaklaşımda bulunmuşlardır.
Üstelik bu inançlar, toplumların gelişmişlik seviyesinden
bile bağımsızdır.
Şansımız bol olsun :) İyi şanslar:)
Selam ile dua ile
,kalın sağlıcakla.
Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın
(
Şans başlıklı yazı
Semra EROĞLU tarafından
6.07.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.