Artık güneş doğmaz olmuş
Penceresiz
kalanlara!
Gökten
rahmet yağmaz olmuş
Penceresiz
kalanlara!
Yanmaz
ocak, baca tütmez
Onlar
için gece bitmez
Hiç
kimsenin eli yetmez
Penceresiz
kalanlara!
Evler,
köşkler viran olmuş
Evvel
ahir niran olmuş
Nice
asır bir ân olmuş
Penceresiz
kalanlara!
Dünde
kalmış düşmanlıklar
Elde
var bin pişmanlıklar
Fayda
vermez yârânlıklar
Penceresiz
kalanlara!
Ne
makam ne de mal vardır
Alınan
bin vebal vardır
Nice
çetin sual vardır
Penceresiz
kalanlara!
Üzerinde
diken biter
Gül
dalında baykuş öter
Baş
ucundaki taş ne der?
Penceresiz
kalanlara!
Bakan
gözler bakmaz olmuş
Gözden
yaşlar akmaz olmuş
Karanfiller
kokmaz olmuş
Penceresiz
kalanlara!
Göğü
hazin bir ses tutmuş
Kapının
kolu pas tutmuş
Eşyalar
bile yas tutmuş
Penceresiz
kalanlara!
Geriye
dönüş hayaldir
Kalan
evlât ü iyâldir
Bu
ne ibretlik bir hâldir
Penceresiz
kalanlara!
Ruhlar
çekilmiş aradan
Aklar
ayrılmış karadan
Rahmet
eylesin Yaradan
Penceresiz
kalanlara!
M. NİHAT MALKOÇ