Çok maskeli yüzler şehri
Sırıtkan dişliler
Perdeli gözleri
Selamları sığ
insanlar
Yürürken şehrin
kıyısından
Zombi gibiydi
elini uzatan
Korktum
Güneşin terleten
sıcağında
Düşünce maskesi
Yüzsüz insan
daha masummuş
Nice maskeleri
olandan
Hiç olmazsa
olduğu gibi
Yanlışı odun
gibi doğruymuş
Sanırsın Hızır
yanında
Sevinçlisindir,
huzurlu ve mutlu
Birden gök
kararır şimşekler çakar
Hızır maskeli
dostun gözlerinde
Perdesi inmiştir
kalbinin
İblisin ateşleri
savrulmaktadır
Adem’e
secdeyi çekemeyen İblis
Daha masumdur
maskeli dostlardan
Gündüzüne
gece olan
Tanımak istersen
maskeli kalabalıkları
Dost mu
düşman mı
Yüzüne, gözüne
ve sözlerine değil
Uzattığın elin
nasıl tutulduğuna bak
Sıcaklığı hissedersin
yüreğinde dostluğun
Soğuk ve
hissiz eller
Seni bırakır
bilirsin ansızın en mutlu anında
Ne kadar
gülümsüyor olsa da maskesi
Kalbi haset
ve kıskançlık doludur
Ateşinde hem
seni hem kendisini yakar
Seyit Ahmet Uzun