Sevgilim
Kendimden
vazgeçtiğimde geç olacak her şey
Aç kulağını
dinle beni
Kelimeleri
yutkunup yutkunup
Yine de
diyeceğim söylemek istemediğim şeyleri
Ölümsüz
kelimeler hatırına
Anıların
içinde
Kalma diye
Sevgilim
Bütün
heyecanımı tanıyor kelimeler
Varsıl
hezeyanlara
Çalakalem
koşarken
Ardımızdan
ağlamakta sığırcık kuşları
Dizleri yara
bere şiirlerimizin
Bazı öksüz
Bazı yetim
Sevgilim
Seni
aradığım senelerin hesabını sorma
Ve seni
bulduğumda o çocuksu mutluluğumu
Bana çok
görme
Ürkek
yüreğimin dağlarında
Tutkularla
karılmış bir adamdır
Sana
sunduğum
Yaşayamadıklarımı
bana çok görme
Sevgilim
Fransız
kalmasın hiç bir sözcüğün
Bakışların
Yakarışların
Boğazımıza
ilmek ilmek dokunan
Nefesimiz
olsun
Varsın hiç
kimse bizi anlamasın
Sevgilim
Ölgünleşmiş
mısraların içinden
Saraylar
kuruyorum
Yüreğinin
yettiği yerlere
Kapıları
kalın kilitler altında sevdamızın
Ve bütün
nehirler akmakta içlerimizde
Kan revan
uyanırken şehirler
Sevgilim
Aklımı
uyandırma bu bitimsiz rüyadan
Bilelim ki
Sonunda
mutluluk şarkıları kadar
Tadı
damaklarımızda bal dokunuşların
Bir vedadan
uzak
Bir sevdaya
yakın
Ne mümkün
ayrılıkla kalmak.
Sevgilim
İçimde yeni
filizlenirken adın
Eskitme
dallarını
Koparma
yapraklarını
Sevgilim
Görüyor
musun
Bak
Aşk-ı
İstanbul
Bizim için
ağlıyor
Adem
Efiloğlu