Dönüp Bakmadın

Yüreğimdeydi, bendeki yerin,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

Şimdi boş odam, dipsiz ve derin,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

 

Bak gidişinle, soldu çiçekler,

Örtülmez üstü, acı gerçekler,

Seni oynatır, bir gün köçekler,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

 

Her lokmayı ben, seninle böldüm,

Gözyaşı döküp, ruhumda öldüm,

Aşkınla yanmış, bir avuç küldüm,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

 

Ayrılmak seni, mutlu mu etti,

Ruhun karanlık, sözlerin ketti,

Sevmedin beni, açık ve netti,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

 

Özbekoğlu bak, kafesi açtın,

Hayale daldın, kuş olup uçtun,

Sen doğmamışa, bir fistan biçtin,

Dönüp bakmadın, vardın da gittin.

 

25.10.2023 Ermenek, Yukarı Çağlar

Durmuş Ali ÖZBEK

( Dönüp Bakmadın başlıklı yazı Dalim tarafından 31.10.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu