Anne
ANNE!
Sesini duydum dün gece.
Uyandım ter içinde.
Anne! Sana uzandı ellerim.
Ama sen yoktun.
Bir Kurban Bayramı sabahı
Veda ederek yedi yavruna
Bizden koptun.
Boşluğa uzandı ellerim.
Dokunmak istedim sana.
Sen yoktun.
Anne! Gözlerini özledim.
Yüreğime mutluluk taşıyan
Uçurumda tutunacak dal
Karanlığı ağartan güneş gözlerini.
Seni hep aradım.
Hayatımın her basamağında…
Elimi uzattım sana tutman için.
Sesinle ve bedeninle yanımda kal.
Bu gece yavrun için aç gözlerini.
Sen veda ettiğinde kopan çığlıklar,
Kardeşlerimin yürek burkan figanları…
Senin geçtiğin her yer,
Dokunduğun her şey…
Sensizliğin ve yokluğunun acı ve ıstırapları.
Anne sıcaklığı vermez hiçbir şey.
Sen yoksun.
Her şey soğuk.
Güneş soğuk.
Ateş soğuk.
Üşüyorum anne!
Rüyalarımda sar beni.
Bana görün.
Beni unutma anne!
Sensiz geçmiyor zamanlar,
Sensiz dinmiyor ıstıraplar.
Nihat ÖNER
(
Anne başlıklı yazı
Nihat Öner tarafından
29.04.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
