Dereye düşünce, sel aldı beni,

Tepeye çıkınca, yel aldı beni,

Bir dara düşünce, gördüler beni,

Vadesiz bir kuruş, olmaz dediler.

Dostum dediklerim, uzak durdular,

Ayak kaysın diye, tekme vurdular,

Tam zamanı deyip, tuzak kurdular,

Vadesiz bir kuruş, olmaz dediler.

Yedi kapı çaldım, "yok yok" dediler,

Söz verenler oldu, sözün yediler,

“Banka mıyım” deyip, yelken serdiler,

Vadesiz bir kuruş, olmaz dediler.

Dostum dediklerim, benden kaçtılar,

Kapısına vardım, camdan uçtular,

“Bizde de yok” deyip, avuç açtılar,

Vadesiz bir kuruş, olmaz dediler.

Özbekoğlu yalnız, sanma kendini,

Sen doğru ol Mevla, açar bendini,

Utanırlar şimdi, çeker derdini,

Vadesiz bir kuruş, olmaz dediler.

25.02.2024 Konya

Durmuş Ali ÖZBEK