Kararlıydı baştankara;
Bulacaktı aşkı sora sora...
Öte öte gezerken kırda bayırda;
Tutuyordu aşkı hep hatırda...
Rast geldi sonra Bülbül'e;
Bülbül niyaz ediyordu bir güle.
Ötelerden geliyordu sanki sesi,
Aşk kokuyordu tümden nefesi...
Etkilenmişti Baştankara.
Kanat vurup hızlıca,
Sokuldu usulca yanına;
Seslendi sonra utana sıkıla...
Yoldan geldim ey Bülbül!
Halim vaktim pek müşkül.
Duramadım ne gökte ne yerde,
Ne yapayım aşıklık var şu serde.
Bana aşkın hakikati gerek.
Var mı bana söyleyeceğin bir gerçek!?
Söyle bana çok mu sevdin gülünü?
Merak ediyorum doğrusu gönlünü...
Bülbül dedi: ey Baştankara!
Göremezsin çünkü içimdedir yara.
Aşkın hakikatini bilseydim,
Dil döker miydim böyle yana yana.
Senin başın karaysa, benim bahtım kara.
Hem aşk senin nene gerek!?
Aşk ancak ehline gerçek..
Üzgün üzgün baktı Baştankara.
Söylendi sonra karara karara;
Ötüp ötüp durma öyle ey Bülbül!
Sen mi bilirsin aşkı bir tek?
Bu mudur bildiğin tek gerçek...
Bülbül güldü Baştankara'ya
Aşk tek; aşık tek;
Ömür tek; ölüm tek.
Bize düşen ise sadece sevmek...
Benim bildiğim tek hakikat;
Herşeyden üstündür kat be kat!
Budur işte aşkın hakikati.
Bunu bilenin kalır mı hiç takati?
Artık gezme öyle yana yana,
Sen de iç aşkı kana kana.
Cemil Baştürk
17.03.2024
(
Baştankara başlıklı yazı
Cbaştürk tarafından
17.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
