Nedir bu üstündeki ölü toprağı

Haydi durma kaldır at üstünden

Her düştüğünde sarılma yatağına, yorganına

Şöyle bir bak karanlığın ardından gelen ışığa

Gökyüzünde, aradığın her ne varsa.

Haydi durma sarıl ışığa.

Mevsimler durmuyor yerinde sonuçta

Bak ısıtıyor altın portakal renginde güneş,

Açıyor rengarenk çiçekler ve

Kanatlarını açmış uçuyor güzeller güzeli kuşlar, kelebekler.

Bak karıncalar nasılda taşıyor yiyeceklerini en zor zamanlara

Haydi kımılda hep bahar olmaz bu hayatta.

Kışlar geldiğinde sarılma yatağa, yorgana.

Bilki baharlar gelecek eninde sonunda.

Unutma

Bir gün biter, bir gün başlar ve herşey sil baştan başlar.

O halde neden takılırsın geçmişe

Kalk ayağa yeniden başla.