Ermeneke Maniler

Tekke’den ne bakarsın,

Sel olmuş hep akarsın,

Yetmiş beşte ağladık,

Canları mı anarsın?

*

Yediülük çeşmesi,

Ne hoş olur içmesi,

Beni dertten kurtarır

Yârin burdan geçmesi

*

Çeşmenin önü yalak,

Olmuşum sensiz aylak,

Sokak sokak gezerim

Yürürken şişti dalak.

*

Seyirlik Yassıkaya,

Beklerim seni çaya,

Çay içmezsen ayran iç,

Olurmuş aşka maya.

Ah cevizim cevizim,

Hani nerde çeyizim,

Kaçıp geldin sen bana,

Ben bir çulsuz, evsizim.

 

Tekeçatı sellidir,

Fığla daim yellidir,

Kostak kostak yürüyor,

Ermenekli bellidir.

 

Müze yapıldı müze,

Ağaç dikildi düze,

Ne de cevval olmuş bak,

Allıklar sürmüş yüze.

 

Sultanibağ hep güllü,

Bahçeleri sümbüllü,

Oturmuş da laf eder;

Saçı mısır püsküllü

 

Manileri döktürme,

El uzatıp öptürme,

Diktiğin fidanları;

Hasetlere söktürme.

 

 

22.05.2023 Konya

Durmuş Ali ÖZBEK

( Ermeneke Maniler başlıklı yazı Dalim tarafından 25.03.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu