Sorarlar beni benden, tarifim yok yetimim,
Bir tuvale çizilmiş, bitmeyen hayallerim,
Nice âlimler
geçmiş, yanlarında ben kimim,
Tevazu safhasında, duadadır ellerim.
Ne aşığa
bir maşuk, ne kaleme ustayım,
Susarım ara sıra, harelenir şiirler.
Küllenmiş
yüreğimiz, bitmeyen nadastayım.
Bakarsın defterimde, parelenir şiirler.
Kimsenin
bilmediği, yolarda bir yolcuyum,
Bedenimden fazlayı,
taşıyor omuzlarım.
Siyasetten
beriyim, ne sağcı ne solcuyum,
En engin
denizlere, koşuyor omuzlarım.
Bir faniyim
ölümü, bekleyen seferiyim,
Musalla
taşlarında, uzanıp da yatarım.
Allah’ın
askeriyim, doğruluk neferiyim,
İnsanca
yaşayarak, ömrüme gün katarım.
Zaaflarım
peşimde, günahlarım benimle,
Adım adım
takipte, güzel melek Azrail.
Titriyor
ruhum bile, titreyen bedenimle,
Herkes
kadar insanım, herkes kadar bir vekil.
Karıldıkça
dinlendim, hamurumuz kanlandı,
Bir avuç
toprak işte, ıslanarak yoğruldum.
Bir ruh
üfledi Rabbim, duygularım canlandı,
Ve bir gün
ol diyende, Âdem diye doğruldum.
Âdem
Efiloğlu