ASR-I SAADETTE OLMAYANLAR

            Tasavvuf-tarikat hakkýnda pek çok diplomalý cahilin diline pelesenk ettiði bir cümle vardýr. “ Asr-ý saadette tarikat yoktu.” Bu cümlenin Türkçesi “ Tarikat Bidattýr.” ( Bid’at basit anlamýyla Peygamber Efendimiz(sav) zamanýnda olmayýp sonradan icad edilen hem dini hem dünyevi þeylerdir. Ulema Bid’atý Bid’atý Seyyie (kötü bidat) ve Bid’atý Hasene (güzel bidat) olarak ikiye ayýrýr. Bidat Kur’an-ý Kerim’de Ahkaf ve Hadid surelerinde sonradan icad edilen þeyler manasýnda kullanýlmaktadýr.) Elhak bu cümle doðrudur. Asr-ý saadette tarikata ihtiyaç olmadýðý gibi gerekte yoktu. Çünkü asr-ý saadette tarikatlarýn temel felsefesine (Bir bilimin veya bilgi alanýnýn temelini oluþturan ilkeler bütünü.TDK sözlük) uygun bir yaþayýþ zaten vardý. Peygamber Efendimiz sað ve ümmetin baþýnda iken farklý bir dini yaþayýþ olmazdý.  Zühd, vera, takva, ihlas ve ihsan gibi kavramlarýn kapsadýðý Ýslami yaþayýþ sahabeler de mevcuttu. Dini kaynaklara göre tasavvufi hayat sahabe döneminin sonuna doðru veya tabiin döneminde ortaya çýktý. Ve kavram olarak pasif muhalefet tarzýndaydý. Ýslam toplumundaki ekonomik refah, kelam tartýþmalarý gibi sebeplerle dini hayatta oluþan zaafiyete tepki olarak ilk sufiler münzevi, zahidane bir hayat sürmeye baþladýlar.

            Peki Peygamber Efendimizin (sav) zamanýnda olmayan baþka nelerin olmadýðýný hiç düþündünüz mü? Ben zaman zaman düþünüyorum.

Asr-ý saadette kelam diye bir ilim dalý yoktu mesela. Kelam tartýþmalarý eski kültürlerini býrakmamýþ Hristiyan ve Yahudi vb. kiþiler tarafýndan ve kasýtlý olarak ortaya atýldý. Baþta 4 mezhep imamý olmak üzere Ýslam alimleri dinimizi korumak adýna bu tartýþmalara müdahil olmak zorunda kaldýlar.

Yine Mesela; Asr-ý saadette tefsir diye bir bilim dalý yoktu. Ashab-ý Kiram ayný zamanda yaþayan Kur’an olan Peygamber Efendimiz(sav) den duyduklarýna acabasýz iman ettiler.

Asrý saadette Kuran bize yeter diyen ama ciltler dolusu kitap yazan ulemalar yoktu mesela.

Ayný þekilde Hadis diye bir ilim dalý da yoktu. Sahabe Efendimiz (sav) den duyduklarý her sözü kabul ve tasdik ettiler ve insanlarýn en hayýrlýlarý oldular.

Asr-ý saadette Peygamber Efendimizin (sav) izin ve onayýyla fetva veren sahabeler bulunuyordu. (Ashabýn fakihlerine herhangi bir mesele sorulduðunda Kur’an ve Sünnet’te yer alan hükümle cevap verirler, bu iki kaynakta açýk bir hüküm bulamadýklarý takdirde Hz. Peygamber’in kendilerine öðrettiði þekilde naslarýn genel çerçevesini, ilke ve amaçlarýný gözeterek cevap ararlardý. DÝA) Asr-ý saadette Horoz kurban edin veya kurban parasýný baðýþ yapýn diye fetva veren kimse yoktu. Ayný þekilde Peygamberimizin (sav) söz ve yaþayýþýný sorgulayan kimse de yoktu.

Ýhya-yý Ulumiddin kitabýndan aklýmda kalan iki mevzu ile yazýyý baðlamak istiyorum.

Ülkemizde týrnak kesme ile ilgili bir gelenek vardýr bilirsiniz. Sað iþaret parmaðýndan baþlayarak sað baþ parmakta biten týrnak kesmenin sünnet olduðu kabul edilir. Ýmam Gazali bu konuda her hangi bir hadis veya sahih rivayet bulunmadýðýný ancak Efendimizin (sav)  týrnaklarýný bu þekilde kesmiþ oyabileceðini belirtir.

Ruh hakkýnda ise bir Ýslam aliminin Peygamber Efendimizin( sav) sözünün üstüne söz söyleyemeyeceðini özellikle belirtir.

Her þeyin doðrusunu bilen Allah’týr(cc) .