Ufuk çizgisi mi þu ileride görünen,

Sonun içinde bir sonsuzluk adeta,

Ne gidebilirsin ne de kalabilirsin,

Oturup sadece seyredebilirsin…

Bu limandan kalkan her gemi gittiði anda,

Kalkan bir çift el kalýr ardýnda,

Gözden kaybolmaya kalmadan, iner eller usulca,

Hayat gibi geçici bir hevesmiþ bu da…

Ne timsah gözyaþlarý gördü bu liman oysa,

Ne duygusuz vedalara ev sahipliði yaptý ayný anda,

Küçük büyük demedi, ses etmeden izledi yalnýzca,

Kalan tek þey ise, yere düþen maskelerden ibaretmiþ aslýnda.

Ýnsanoðlu deyip geçme asla,

O bilinenlerin ardýnda bilinmeyenin ta kendisi,

Yaptýðý þeyleri tek kalemde silendi,

Geçtiði yerde býraktýðý ise büyük bir þaheserdi…

                                                                           Sudenaz Aksu