Yalnızlığa Dair
Yalnızlık; çoğumuzun bir cezaymış gibi algıladığı ama bana sorarsanız bir insana verilebilecek en büyük hediyelerden, ödüllerden birisidir. Aslında biz fark etmesek bile çoğu zaman toplum içinde yanımızda birileri varken bile hep tek başımızayız, çevremizdeki insanlar sadece bir kuru gürültü belki de insanın kendini psikolojik kandırmasına yardımcı araçlar...
Bu konu gerçekten de herkese göre değişebilen bir yargı sanırım, çünkü bu soruyu yoldan 10 kişi çevirip sorsak 10 farklı tanım 10 farklı cevap alabilme ihtimalimiz çok yüksektir. Ama bence sırf tek görünmeyelim, yalnız kalmayalım diye yanımızda birilerini bulundurmak koca bir saçmalıktan başka bir şey değildir. Bunun yerine asil bir yalnızlık, sanılanın aksine insana paha biçilemez bir dinginlik, huzur ve mutluluk veren bir durumdur. İnsanoğlu yalnızlığın kendi sonu olduğunu düşünse de aslında bir son değil de yeniden doğuşunun başlangıç ayağıdır. Başlarda çok kötü bir durum gibi hissedilse bile bu zorlukları aşabilmeyi öğrenince kimseye ihtiyaç duymadığının farkına vardığı an da işte insanın ikinci doğumu başlamış demektir. Kendi kendine yetebilmenin verdiği o içsel huzur bu dünya da belki de kimseyle elde edemeyeceğimiz kadar büyük bir huzurdur kim bilir...
Sudenaz Aksu
(
Yalnızlığa Dair başlıklı yazı
Sudenaz--Aksu tarafından
4.05.2024 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
