Bir zaman makinesi olsa diyorum,
Neler yapılabilirdi onunla,
Merak tutkunlarının elinde oyuncak mı olurdu?
Yoksa her insana hitap edip çok yönlü mü olurdu?
Zaman da bu değil miydi aslında,
Bilinmezin içindeki tonlarca soru.
Bu soruların kapıları bile bir bilinmezlik nehrine açılıyordu,
Uçsuz bucaksız bu nehir, yine mi belirsizlik…
Belirsizlikle baş etmek zor mesele şöyle bakınca,
İnsanın kafasında bununla birlikte tonlarca paranoya,
Zamanın içinde bu nehrin kimisini yutuşuna tanık olduk ,
Kimisine umut oluşuna…
Asıl mesele nasıl baktığında,
Çıkan engellere takılıp takılmadığında,
Belirsizlik hakim diye savrulup gidersen eğer,
Yok olmaya mahkumsun işin sonunda…
Akışa alışıp yüzmeyi seçersen eğer,
Neler olur neler,
Bu nehir o belirsizlikten kurtulup umut nehrine dönüşüverir bir anda,
Bu dönüşümün baş mimarı da sensin aslında…
Sudenaz Aksu
Yazarın
Önceki Yazısı